Dit jaar beleefde de schaakreis naar Polen zijn lustrum. Hoewel de belangstelling deze keer wat tegenviel vertrokken we woensdag 3 juni vanuit Bloemendaal met 5 schakers naar Polen. Edwin, Ronald en non-playing captain Johan waren de chauffeurs. Frans, Jimme en Paul de passagiers.
Ook Michiel stond op de deelnemerslijst, maar na lang wachten, bellen en een huisbezoek leek het of Michiel van de aardbodem verdwenen was. Dan maar zonder Michiel door naar Amsterdam om schaakgrootmeester Dimitri Reinderman op te pikken. Na een voorspoedige reis arriveerden we tegen vijven in Lesna. Om bij het hotel te komen moesten we een stukje omrijden aangezien het dorpsplein compleet was opgebroken, zoals op bijgaande foto goed te zien is.
De eerste avond zouden we het rustig aan doen na de vermoeiende reis. Maar Jimme dacht daar heel anders over. Overweldigd door alle nieuwe indrukken liet hij zich de wodka en sambuca goed smaken. Tegen twaalven troffen we hem aan in de naast het hotel gelegen bar van de squashbaan en in een zeer uitbundige stemming en dito omhelzing van een paar Polen.
De volgende ochtend was Jimme in een wat minder uitbundige stemming. We zullen u de verhalen van Jimme’s kamergenoot Ronald besparen, maar de foto’s van Jimme op de bank voor het daklozenhuis voor mannen spreken voor zich.
 |
 |
Na het ontbijt in het hotel kregen we een half uur later niet alleen koffie en thee aangeboden in het daklozenhuis, maar werd er ook een schaal vol met worst en kool op tafel gezet. De aanblik was voor Jimme genoeg om naar buiten te vluchten. Nadat Edwin een gulle gift had overhandigd voor de aanschaf van enkele honderden kilo’s aardappels kregen we een uitgebreide rondleiding.
Na het hartelijke afscheid vertrokken we voor een korte bezichtiging van de stuwdam.
Ook het kasteel werd met een kort bezoek vereerd, waarna we vertrokken naar een klein stadje – waarvan ik de naam vergeten ben – en waar zich volgens goed ingelichte Poolse bronnen een mini-schaakmuseum zou bevinden. Het navigatiesysteem bracht ons wel in het stadje, maar de straat van het museum bleef onvindbaar. Gelukkig bracht de plaatselijke VVV uitkomst en even later reden we het erf van een woonhuis op. Op de muur van het was een bord aangebracht waar o.a. in het Duits op te lezen viel dat zich achter de voordeur een ‘mini-Schachmuseum’ bevond. Direct na aankomst ging de deur open en wenkte een wat oudere man ons naar binnen. Wat we daar aantroffen was een bonte verzameling van schaakspellen van alle continenten, honderden schaakboeken in het Pools, Duits en Russisch. Daarnaast prijzenkasten met de meest wonderlijke bekers en aan de muur foto’s en krantenknipsels van de museumeigenaar zelf.
 Mijn favoriete schaakspel |
 |
De heer Romuald Kusnierzowi bleek zelf een verdienstelijk schaker te zijn geweest ( FIDE-meester) die zijn halve woonhuis had verbouwd en volgestouwd met de meest uiteenlopende schaakattributen. Na dit bijzondere bezoek gingen we terug richting Lesna en om precies te zijn naar de school in Grabieszyce, een woonkern van Lesna.
Daar wachtten zo’n 30 kinderen ons op om met ons te schaken. Nadat ik mezelf en de andere spelers kort had geïntroduceerd werden vervolgens de borden klaargezet en gingen de kinderen per duo achter het bord zitten om het tegen ons op te nemen. De meesten kenden de regels van het schaakspel niet erg goed, maar dat was ook niet zo belangrijk. Duidelijk was dat alle kinderen heel enthousiast meededen en van geen ophouden wilden weten.
 |
 |
 |
 |
Nadat alle kinderen de door ons meegenomen versnaperingen hadden verorberd en ook een kleine attentie hadden gekregen hadden we voor de school als verrassing nog een schaakbord met stukken gekocht en twee lesboekjes in het Pools.
 |
 |
De volgende dag op weg naar Wroclaw voor een toernooi met de Poolse club. Iets na vijven arriveerden we in het ‘clubgebouw’ waar we 2 jaar geleden ook gepeeld hadden. Het is eigenlijk een zaal die de verbinding vormt tussen een lunchroom en een juweliers- en souvenirwinkel.
Nadat onze namen en ratings in de computer waren ingevoerd kon het toernooi van start. We speelden 7 ronden met een speeltempo van 15 minuten per persoon. Al snel merkte ik dat we met sterke tegenstanders te maken hadden. In ieder geval veel te sterk voor mij. Na 6 ronden stond ik nog steeds op 0. Gelukkig mocht ik in de laatste ronde tegen vriend Edwin en na 20 zetten werd de vrede opgetekend en voor mij een half punt. Eer gered. Dimitri maakte zijn GM-status waar en won het toernooi met 6 uit 7. Naar eigen zeggen kwam de zege niet gemakkelijk tot stand en had hij er behoorlijk voor moeten vechten.
Voor de volledige uitslag van het toernooi verwijs ik naar deze link.
 |
 |
 |
 |
Na afloop van het toernooi zijn we gezellig met zijn allen gaan eten en in de Ierse pub nog even doorgezakt met bluesmuziek van een leuke Poolse band.
Zaterdag met de hele groep, inclusief Pieter, onze Nederlandse Pool, een sheng fui bezoek gebracht aan een Japanse tuin.
De ‘zeemeermin’ van Wroclaw
‘Daar kan je je kleren wel neerleggen’
‘Sterk’ staaltje van de GM
Tja, het blijven toch schakers…….
De schakers willen PPL, in de persoon van Johan en de twee Kasia’s hartelijk danken voor de goede en deskundige begeleiding (wat ook echt nodig was).
Tevens willen wij de gemeente Bloemendaal bijzonder danken voor de financiële steun voor onze activiteiten in Polen. We hopen dat we de Poolse schakers in de toekomst een keer in Bloemendaal kunnen ontvangen.
Paul de Ron
Geef een reactie