Uit: artikel Samenwerkende Haarlemse Schaakverenigingen
Schaken in Lesna (na zdrowie!)
Lesna is een Pools dorp met ongeveer 15.000 inwoners. Al een jaar of zeven wordt Lesna bezocht door de Stichting PPL (Project Polen Lesna). Deze stichting brengt kleding, helpt kleine bedrijven met geld en materialen, helpt bij het opzetten van een sportstichting, ondersteunt scholen, een daklozen- en kindertehuis en nog veel meer.
Dit jaar ontstond het idee om ook op schaakgebied enige initiatieven in Lesna te ontplooien. In nauwe samenwerking tussen de stichting SHS (Samenwerkende Haarlemse Schaakverenigingen) en Schaakvereniging Bloemendaal vertrokken op donderdag 6 november een negental enthousiaste vrijwilligers, waaronder Frits Welling en Willem de Ruig, namens de stichting SHS, en Edwin Rutte en Paul de Ron namens Schaakvereniging Bloemendaal.
Er was een vrij druk programma samengesteld door de bestuursleden van de PPL, Jan Katteler en Johan Brugman. Op dat programma stond voor de vrijdagavond een simultaan gepland tegen een aantal kinderen uit Lesna en een wedstrijd tegen een Pools team uit de buurt van Lesna.Zoals eerder vermeld was het een vol programma.
Vrijdagochtend op bezoek bij de burgemeester, vervolgens naar een middelbare school, een bezoek aan het “Kulturhaus”, een bezoek aan de plaatselijke basisschool, een ijzergieterij en tot slot het daklozentehuis.
Nog diep onder de indruk van al deze bezoeken haastten we ons naar de tegenover ons hotel gelegen pizzeria (van uitstekende kwaliteit en heel veel knoflook) om snel wat te eten, omdat om 6 uur de eerste kinderen aanwezig zouden zijn voor de simultaan.
Om tien voor zes arriveerden we bij de speelzaal en tot onze grote verbazing waren er geen vijf kinderen, zoals ons was toegezegd, maar wel liefst vijftig. Het leek wel een bijenkorf. Wat nu? We hadden 7 borden meegenomen, maar absoluut niet gerekend op dergelijke aantallen.
Een Pools jongetje had toevallig zijn eigen schaakspel bij, dus dat kwam goed uit. We besloten om ieder 12 simultaanpartijen te spelen en zodra een van de kinderen had verloren, remise gespeeld of gewonnen, haar of zijn plaats direct zou worden ingenomen door een volgende speler of speelster.
Deze spelregels werden door onze tolk Jola en door Bogdan Boguslaw de voorzitter van de DTS sportstichting (DTS= Dzieciece Towarzystwo Sportowe) – uitgelegd aan de kinderen.
Al snel bleek dat maar weinig kinderen de beginselen van het schaakspel machtig waren. De soms verbaasde en bedroefde blikken als het al na 7 zetten over was waren vertederend. Maar ook het enthousiasme en de spontaniteit waren hartverwarmend.
Na anderhalf uur was het spektakel voorbij en was het resultaat 47 keer winst, twee remises en één partij verloren. Aangezien we maar een beperkt aantal prijzen vanuit Nederland hadden meegenomen en we de kinderen niet met lege handen naar huis wilden laten gaan, had Marcel de Vries – in het dagelijkse leven taxi- en busondernemer – ondertussen in de plaatselijke speelgoedwinkel – die een topomzet beleefde -voor alle kinderen een horloge gekocht en nog wat Poolse Lego.
Frits nam – met ondersteuning van Jola en Bogdan – de prijsuitreiking voor zijn rekening. De winnaar alsook de twee remisespelers en de twee spelers die het het langst wisten vol te houden ontvingen als extra prijs een fles Poolse kinderchampagne.
Nadat de kinderen – overigens zeer gedisciplineerd – onder begeleiding van de ouders de speelzaal hadden verlaten, trad het echte Poolse team aan. Een wat oudere man kwam op ons af en liet trots zijn plakboeken met foto’s, knipsels en tekeningen zien die hij – voor zover we het konden begrijpen – bij het Tjechisch Open Schaakkampioenschap had verzameld.
De speelzaal was inmiddels weer volgestroomd. Wij hadden van tevoren doorgegeven dat we met vier schakers zouden komen en dat we een teamwedstrijd wilden spelen. Dat hadden we gedacht.
Voordat Frits ook maar enig woord had kunnen uitbrengen, trad het mannetje van de plakboeken naar voren en begon in het Pools omstandig de regels van de avond uit te leggen. Op enig moment hoorden we de woorden ‘blitz’ en ‘ vierzehn runden’. Tja, dat was niet onze bedoeling. Frits wilde protesteren, maar werd door het ‘plakboekenmannnetje’ in het Pools en Duits de mond gesnoerd.
We legden ons er maar bij neer en namen plaats achter de borden. Het systeem wat het plakboekenmannetje had bedacht was overigens zeer ingenieus. Veertien spelers, waarvan de speler aan het eerste bord de hele avond bleef zitten en de andere spelers telkens een bord opschoven.
En zowaar het klopte ook nog. Over onze prestaties zullen we niet al te veel uitweiden: alleen Edwin speelde naar behoren en werd 6e met 8 uit dertien. Frits 9e met 5 ½ punt, Paul 11e met 4 ½ punt en Willem laatste met 2 ½ punt. Schaken kunnen die Polen dus wel.
In plaats van kinderchampagne werd er Russische champagne aan de prijswinnaars overhandigd. Die flessen werden ook direct opengemaakt en genuttigd. Al met al een vermoeiende, maar ook zeer boeiende avond.
De volgende avond hebben we afspraken gemaakt met Bogdan over het opzetten van een schaakvereniging in Lesna. We hebben onze steun toegezegd bij het verzorgen van schaak en -lesmateriaal, het opzetten van kader (trainers en ouders), het ontwikkelen van een website en het spelen van toernooien in Polen en Nederland.
Bogdan was in ieder geval zeer enthousiast over onze toezeggingen en hij was met ons ervan overtuigd dat Lesna een mooie schaaktoekomst tegemoet zou gaan.
We houden u op de hoogte van de ontwikkelingen.
Do widzenia (tot ziens)!
Geef een reactie